Jednak wiele małych dzieci ze względu na nadwrażliwości dotykowe nie podda się badaniu w słuchawkach. W takiej sytuacji logopeda zaproponuje rodzicom proste ćwiczenia i zabawy mające na celu usprawnianie słuchu fizycznego, stymulowanie percepcji słuchowej oraz poprawę uwagi słuchowej.

• Odtwarzanie rytmów granych na bębenku (lub pokrywce garnka), np. cicho, cicho, głośno, głośno.
• Lokalizacja dźwięku: dziecko szuka ukrytego przedmiotu, który wydaje dźwięk (np. budzik, telefon).
• Uważne słuchanie: rodzic uderza w bębenek, stuka o blat stołu. Dziecko zamyka oczy i liczy dźwięki wystukiwane przez mamę lub tatę.
• Rozpoznawanie znanych piosenek na podstawie melodii: rodzic włącza znaną melodię lub nuci ją, dziecko odgaduje tytuł lub słowa piosenki.
• Uważne słuchanie i rozumienie mowy, powtarzanie słów przy dźwiękach zakłócających: przy otwartym oknie, z odgłosami otoczenia, przy muzyce, przy nagranej rozmowie, w ciszy. Podczas zabawy dziecko zamyka oczy, a rodzic wypowiada słowa, które dziecko powtarza. Pytamy dziecko, w jakiej sytuacji rozumienie słów było najłatwiejsze.
• Zabawa w „głuchy telefon” – powtarzanie następnej osobie usłyszanych słów wypowiedzianych szeptem.
• Zabawa w pierwszą i ostatnią głoskę – dziecko mówi kot, mama – tornister, dziecko – rower, mama – robak itd.
• Wyróżnianie melodii mówienia: Kiedy słyszycie zdania rozkazujące? np. Czy lubisz szpinak? Uważaj!
• Rozpoznawanie natężenia głosu: szeptu, głośnego mówienia, naturalnego mówienia (natężenie umiarkowane), np. szept: „Lubię czytać książki”, głośne mówienie: „Idziemy na plac zabaw!”, naturalne (umiarkowane natężenie głosu): „Zaraz podleję kwiaty”. Dziecko słucha i określa, co słyszało.
• Ćwiczenia pamięci słuchowej i koncentracji uwagi, rozmowy z dzieckiem z zachowaniem kontakt wzrokowego, czytanie książek, nauka wierszy i piosenek.

Więcej informacji